En weer een tijdje niet geblogd maar goed we doen het dit
jaar nog een keer geen leuke blog met spannende dingen maar een blog met een
traan en alleen maar verliezers.
De meesten weten het wel de winkel waar ik 1 juli zo vol
overtuiging begon is op 21 november dicht gegaan failliet. Zo kort open en dan
al failliet? Ja het is niet te geloven een verhaal met alleen maar verliezers
en dikke vette tranen.
Moet ik hier alles gaan vertellen of doe ik het niet, na
drie weken merk ik dat ik heel veel behoefte aan heb om het van me af te
schrijven maar is het sjiek om iemand nog verder de stront in te duwen?
Ja maar
hij beloofde jou toch ook koeien met gouden horens, het gras was er zo groen,
ik zat zo lekker op die mooie roze wolk in de winkel die zo eigen voelde. Ik
gaf toch een baan op om het avontuur aan te gaan.
En wat is er over helemaal niets, zelfs geen scherven die
geluk brengen alleen maar dik verdriet, boosheid, woede, machteloosheid en
ongeloof.
Het is nu heel makkelijk om alles neer te zetten wat er is
gebeurd en vooral wat er niet is gebeurd, alle verhalen die nu loskomen. Ik
voel me met de dag machtelozer worden en denk dan hoe kan jij nog in de spiegel
kijken? Vrijwilligers werk doen? Zorg dat je de schade die je hier heb
aangericht oplos.
Ik ga nu ook op de blog dit jaar afsluiten, en mijn
schouders nog even onder de laatste dingen te zetten die moeten gebeuren in de
winkel en dan gaat ook dit boek dicht en hoop ik dat er snel een nieuwe
uitdaging op mijn pad komt.
Op naar een jaar met leuke uitdagingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten