IK HEB HET GEDAAN

Jawel het is dan eindelijk gebeurd ik heb HET gedaan, ik ben verder dan ver geweest of nee eigenlijk niet ik ben langer als ooit onderweg geweest.

WAT nou ik heb zes uur lang rondjes gelopen (hoe gek kan je zijn, nou lees hier onder)

Maar even terug naar het begin want hoe komt een mens zo gek:

In 2011 liep ik mijn eerste marathon, mijn paps stond zo trots als een aap met zeven gouden lullen ( zijn eigen woorden) op het tien kilometer punt om me aan te moedigen, iets wat voor mij geheel nieuw was. Mams stond vlak voor de finish en ondanks een net nieuwe heup te springen van de zenuwen en te gillen dat is mijn dochter!!!! Er ging best even wat door mij heen me ouders langs het parcours zo trots en ja daar horen wel wat traantjes bij.

Mams gaf al aan dat ze het liefst in september mee zou willen gaan naar Berlijn om daar aan te moedigen maar dat het staan en alles toch best wel erg vermoeiend is. En zeker je ziet elkaar maar heel even en na zo loop ach dan ben je wel even klaar met alles en iedereen maar goed mams had de eerste in ieder geval mee gemaakt. 

Paps had het iets makkelijker die liep zijn flat uit en stond eigenlijk haast al op het parcours, dus daar maakten we de volgende jaren ook gelijk gebruik van door paps flesjes drinken enz. aan te laten geven, ideaal toch.

Eind 2014 begon stiekem een beetje een idee te komen om speciaal voor mams in Steenbergen een keer 6 uur lang rondjes te gaan lopen, mams woont daar en kan dus makkelijker langs het parcours staan en of zitten en ik kom meer als een keer langs plus het is op Moederdag gelijk een heel apart cadeau toch.

Trainen voor de marathon een beetje gas terug en dan zes uur rondjes lopen omdat het met een zes uur loop niet om de afstand gaat maar om het feit dat je zes uur op het parcours ben is het haalbaar. We gaan beginnen met trainen, iedere woensdag loop ik het zelfde rondje enkele keren op een rustig tempo, de afstand is ongeveer gelijk als de rondjes in Steenbergen en ach het is best makkelijk je hoef niet na te denken waar je heen moet je loop gewoon en klaar.

En dan stort mijn wereld in mijn paps word ziek en niet een beetje maar heel erg ziek en in zes weken tijd heb ik geen paps meer, geen trotse aap met zeven gouden lullen in de lantaarnpaal tijdens de marathon, geen flesje drinken meer uit zijn handen, geen compliment meer dat ik er nog zo lekker fris uit zie het is over. Over drie weken is de marathon kan ik dat handelen, ik ga ervoor en loop met me paps in me gedachten ik loop met een lach en een heleboel tranen paps hij was voor jou. 

Ik kom geheel stuk aan de finish lijn en weet gewoon dat ik volgende maand geen zes uur kan lopen ik trek het even niet meer, volgend jaar dan maar.

Mei 2016 dit jaar zou het moeten gebeuren, maar het mag niet zo zijn de zes uur die altijd op Moederdag is gehouden is dit jaar verplaatst en valt samen met de halve van Leiden. Ja wat is daar nu zo speciaal aan? Daar heb ik dus in 2011 mijn allerliefste vriendinnetje Ginie leren kennen tijdens het lopen en we hadden afgesproken om het met 5 jaar over te doen dus mams nog even een jaartje wachten dan kom ik echt naar Steenbergen.

Mei 2017 dit jaar moet het gebeuren, al vroeg op de kalender gekeken en 14 mei zou het gaan gebeuren, dus begin van het jaar we checken alles nog een keer zodat we alvast vrij kunnen vragen en dan zien we op de site dat de datum aangepast is naar 6 mei nee dit is karma dit is niet leuk want het weekend van 6 mei zitten we in Amsterdam, wat al geboekt en afgesproken is. 

Wat nu er is namelijk niet ieder weekend een zes uurs loop dus even goed kijken. En ja hoor we hebben iets gevonden Den Haag, hier liep ik ook mijn eerste 10 km en halve marathon dus dan kan dit er ook wel bij. Het is voor moeder goed aan te rijden en of ze nou hier zit of op Steenbergen oke eigen plaats had leuker geweest maar het is een goed alternatief.

Trainen, twijfelen, trainen doorzetten blik op oneindig, weer twijfelen, toch doorzetten, trainen, hoe train je dit eigenlijk? Weer twijfels, warm weer help wel of niet wat gaan we doen, inschrijven of niet, gelukkig Marcel ( hardloopbroertje) gaat ook naar Den Haag voor wat ondersteuning.

Oke een kleine week van tevoren weersvooruitzichten zijn redelijk, inschrijven en gaan.

Dan heb ik mams een dag van tevoren aan de lijn, ze heeft al een paar dagen kiespijn slikt zich suf aan de paracetamol en weet niet of ze het gaat redden!!!!!!!!!! Eh wilde ik dit nu voor mams of ook voor mezelf, kan ik dit ook als mams er niet bij is, ze beloofd dat ze zeker gaat proberen te komen, dus dan moet ik starten anders ziet ze me ook niet finishen.

Zaterdag 11.45 er worden foto`s gemaakt van alle deelnemers en de regels worden uitgelegd en dan is het 12.00 uur en we gaan van start, het begint halverwege de baan, dan het park af waar een gezellige dame en twee heren staan met wat muziek en die je keer op keer een hart onder de riem steken geweldig leuk, dan een rondje achterom en weer terug het park op een heel rondje op de baan en zo keer op keer op keer. Bij de baan was ook een tafel ingericht voor de verzorging en dat was echt geweldig, drinken, fruit alles was er om de loper lopend te houden.

Ik had voor mezelf in goede dagen gerekend op de eerste drie uur 5 rondjes per uur te lopen, maar geen rekening gehouden met dat het weleens erg warm zou kunnen worden. De eerste 12 -13 rondjes gingen toch eigenlijk best wel lekker soepel en is het heerlijk als er lieve mensjes komen om je aan te moedigen dank je wel Margot en Bram echt kei fijn. 

En dan word het zwaarder en zwaarder maar we bleven doorgaan, helaas moest Marcel er na 17 rondjes vanaf, teveel last van zijn maag, niet leuk. Ik vond dat best lastig want ook andere lopers zag je het steeds zwaarder krijgen en meer gaan wandelen en of stoppen.

Ik had voor mezelf wel besloten stoppen doe ik niet dan wandel ik wel maar stoppen doen we niet. Ginie en Martin zijn na een ronde of 18 met me mee gaan lopen op het stuk buiten om, een beetje afleiding best lekker hoor want zeker het stukje vals plat na 700 meter werd steeds hoger en hoger, de zon ging steeds harder schijnen en het werd echt wandelen, dribbelen en zelfs onderweg een ijsje lopen eten, ja echt te gek voor woorden maar het was lekker!!!

En dan breekt het laatste uur aan en dan gelukkig komt mijn mams nog aan er waren weer wegen afgesloten dus met wat vertraging maar gelukkig nog wel op tijd om het laatste stuk nog mee te kunnen maken en geloof me het geeft toch wel weer wat kracht als je mams daar trots staat te staan, dank je wel dat je er toch nog even was mams.

En dan is het klaar de zes uur zitten erop, de afstand word met een meetwiel vanaf de start gemeten je aantal rondes geteld en dan krijg je de uitslag, ik ben nummer 1.

Oke we waren maren met twee dames en de andere dame Lisenka was al eerder gestopt ivm de warmte en nog niet helemaal hersteld maar goed ik ben gewoon nummer 1 dus mams extra trots Monique mocht het podium op en dat is best wel stoer toevallig.

En nu? Nu gaan we een herstellen even een paar dagen niets doen en dan lekker weer alles oppakken om zondag een leuke dag te hebben met een hoop loopmaatjes voor KIKA en dan door voor Valencia eens kijken of we daar een mooie tijd neer kunnen zetten.