Wat is dat toch met mij de laatste weken ik loop ik doe ik
maak meters en ik ben niet moe ik barst van de energie.
Zou het komen dat ik een goede en lange nachtrust heb 8
uurtjes red ik wel per dag, kom het omdat ik ook minimaal 5 keer per week een
kwartier krachttraining doe, komt het omdat ik gewoon lekker in me vel zit.
Ik weet het niet maar het is best een beetje eng kan ik dit
zo vol houden ik moet van mezelf af en toe een beetje op de rem gewoon omdat ik
bang ben mezelf voorbij te lopen maar het voelt allemaal zo goed ik voel me zo
lekker erbij ik barst van de energie, lastig, lastig, lastig.
Hoe gaan andere lopers hiermee om ik hoor het graag van
jullie.
Maar goed voorlopig heb ik mijn eerste echte extensieve
training er op zitten de tempo`s waren nog niet helemaal wat het wezen moet
maar met het oog op de wind die er stond dik tevreden.
Wat ik ook weer merk is dat ik weer een echte emo koe aan het worden ben komt dit echt door de langere afstanden of ben ik gewoon een vreselijke emo koe?
Weet je eigenlijk maakt het me niet uit ik snotter bij lieve
berichtjes ik jank als ik dingen zie op tv op internet, ja ik ben een mens met
gevoel en dat is eigenlijk best lekker.
Deze week zijn we ook voor de knie van Martin bij de
orthopeed geweest en uiteraard een MRI-scan moest er gemaakt worden, volgende
week al de uitslag maar een kijkoperatie zit er waarschijnlijk wel in. Echt dit
is zo lastig ik barst van de loopenergie en je maatje mag/kan niet heel erg
lastig dit.
Maar goed dit weekend hebben we ook de Asselronde gelopen in
Apeldoorn 27.5 kilometer en een beetje meer volgens mijn garmin.
Wat een goddelijk weer om te lopen nog niet te warm maar
warm genoeg om alleen in een truitje te lopen, heerlijk gewoon. Je gaat van
start en het is een hele berg wat dan van start gaat dus even goed opletten
waar zetten we onze voetjes niet te veel mee laten slepen door de andere lopers
die harder gaan, eigen tempo zoeken. Samen met Ginie en Brigitte gestart en de
afspraak ieder voor zich en God voor ons alle. Na een kilometer of drie kom ik
redelijk in mijn ritme en ondanks alle heuvels en bulten en vals plat mag ik
zeker over de eerste tien kilometer niet klagen. Bij een kilometer of negen nog
even contact gehad met Ginie die kwam even bij me lopen en het ging redelijk
met de knie. En de omgeving die is mooi op de heide is het echt voluit
genieten. Ik heb zelf de tijd om rustig om me heen te kijken. Bij een kilometer
of 14 komt Brigitte me achterop en we lopen even samen op en dan gaat ze verder
ze is zo goed bezig die meid, ik kan net niet mee helaas. Maar dan, dan word
het wat pittiger en word je toch iets van vermoeid. En dan bij 16 kilometer was
het ongeveer draai je het asfalt op, op zich wel even lekker een mooie gladde
ondergrond, was het niet dat het ongelofelijk vals plat is en een heel eind. En
dan ben je over de 20 kilometer en ach denk je het zijn er nog maar 7 en een
beetje, en ga je weer lekker verder. Na de 21 kilometer is het ook meer naar
beneden als omhoog en dat is wel prettig hoewel als je moe ben merk je het
dalen ook niet echt meer.
Dan nog een kleine kilometer en daar staat mijn schatje me
op te wachten, ja kon helaas door zijn knie niet mee doen wat was ik blij om
hem te zien. Vol trots loop ik verder ik hoef nog maar een stukje ik heb het
weer geflikt, heerlijk gelopen in een tijd van 3.04.11 tevreden, had graag
onder de 3 uur gebleven maar dit is ook goed.
Een mooie loop om de week weer mee af te sluiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten