De tijd vliegt aan je voorbij en voor je het weet is er weer
een week voorbij, een rare week ben moe geweest even niet veel puf om te lopen
en zeker niet als het regent.
Maandag zou Martin met Jeroen gaan lopen op de baan en of ik
zin had om mee te gaan, eigenlijk niet moet nog zoveel doen, strijken, plakbok,
kadootje voor paps en Riet inpakken, gewoon veel te doen en weinig tijd. Moet
ook erg wennen aan al die verschillende werktijden en dagen, zou blij zijn als
ik er klaar mee ben.
Maar goed maandag dus even mee naar de atletiekbaan en ach
als je Jeroen dan lekker ziet lopen is het ook niet zo heel erg maar het kost
gewoon veel energie.
Dinsdag ik ben kapot totaal geen fut meer en het is ook nog
eens slecht weer, ik ben er klaar mee voor vandaag ik ga lekker knippen en
plakken en ik doe lekker niks. Misschien dat ik morgen gewoon op tijd opsta en
even een kort rondje doe ik zie wel. Eerst maar eens op tijd me bedje in.
Woensdag heerlijk een uurtje uitgeslapen en het is droog,
oke nu even alles strak plannen dan kunnen we een uurtje naar buiten. Heerlijk
gewoon even een uurtje lopen soms vergeet je dat lopen ook genieten is, vol
energie gaan we lekker aan het werk.
Vrijdagochtend ga ik heerlijk met Deborah een rondje crossen
in de Gorzen, ze loopt nu zelf ook regelmatig dus het moet gaan lukken. Pft ik
word oud en de jeugd snelt me voorbij snik snik ik loop te hijgen en puffen en
kind loopt te fluiten, geweldig!!!!!!! Het is zo leuk om dit een keer samen te
doen en het is dubbel en dwars genieten.
Zondag voor vandaag staat er een duurloopje op het schema “welk
schema loop nooit met een schema, maar klinkt wel goed”.
Martin gaat met de jongens lopen en ik ga lekker alleen een
rondje doen, het zonnetje doet zijn best, drinken en een gelletje mee voor de
zekerheid en gaan.
Nou ik weet wat ik van plan was maar dit gaat helemaal niks
worden, ademhaling zit gelijk super hoog, benen voelen als lood, keer ik gelijk
om of.
Nee natuurlijk keer ik niet gelijk om plannen iets
bijstellen maar gewoon doorgaan, tempo`s zijn een drama benen blijven zwaar en
ik heb een shirtje teveel aan. Ploeter ploeter oke even wandelen en shirtje
uit, dat is beter hup schop onder de kont en verder nog even en dan kom ik op
het stuk dat je echt merk dat je terug gaat.
Ik zie eindelijk weer eens een loper voor me een dame heel
erg snel gaat ook zij niet dus een mooi iets om naar toe te lopen.
Oeps ik zou hier eigenlijk het viaduct over gaan en dan
mocht ik van mezelf weer even wandelen, maar ben nog net niet bij de dame dus
dan maar volgende viaduct.
Yeah dame voorbij en de volgende dame in het zicht, wat doe
ik ook die proberen of het viaduct over….
Kom op die pakken we ook nog even “sprak zij heel stoer met
de tong op de schoenen”maar het lukt net voor mijn laatste kans op een viaduct.
En dan ben ik best wel even en mag ik even van mezelf het viaduct oplopen en
als beloning lekker door het park weer terug naar huis.
Het waren 16 kilometers maar geen makkelijke, maar als alles
makkelijk gaat is het ook niet meer leuk.
Hopelijk morgen een goede training en dan, dan zien we wel
weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten