dinsdag 9 juli 2013

9 juli 2013 drie maanden na mijn val......


Zo dat is weer even geleden, waar waren we …….

O, ja ik mocht legaal gaan hardlopen bij de fysio terwijl ik natuurlijk al lekker zelf bezig was.

Ja en of dat nou zo goed idee was, nee natuurlijk niet maar eigenwijs is ook eigenwijs.

Na enkele keren zelf extra lopen en doen werd ik uiteraard terug gefloten door de fysio, neem nog even rust doe een week niks of zo min mogelijk dus ook niet gaan winkelen en dat soort dingen zitten, koelen, en even doorbijten.

Weer een loopje af zeggen Run voor Kika ging dus ook aan mijn neus voorbij, ook hier gelukkig wel mijn startbewijs kunnen overdragen aan een andere dame via www.startbewijshulp.nl maar toch ben er echt even ziek van geweest.

 

Maar goed ondertussen is het 1 juli hebben we nog maar 90 dagen tot aan Berlijn en ik begin me nu toch echt zorgen te maken.

Is het nog wel mogelijk, is het nog wel eerlijk naar mijn lichaam, wil ik nog wel?

Want heel eerlijk gezegd op dit moment kan het lopen me zachtjes aan gestolen worden.

Iedere keer denk ik ja het gaat goed ik mag en iedere keer is het weer nee nog niet.

Diep in me hart weet ik ook dat ik niet mag klagen, ik herstel eigenlijk best nog snel maar iedere dag is een dag te lang voor mij.

En dan gaan we naar de fysio en dan gaat de zon weer een beetje schijnen, mijn enkel ziet er goed uit en ik zou drie keer 1 minuut op de loopband mogen of even op de crosstrainer. De crosstrainer zou beter zijn en aangezien ik echt een hekel heb aan de loopband ga ik voor de crosstrainer.

Ik moet nog even goed blijven koelen en rustig aan doen dan gaan we donderdag verder kijken.

Ik kan nog niet echt blij zijn ik ben er echt zo klaar mee, hoe moet ik nou in nog geen drie maanden van niks naar 42 kilometer trainen gekkenwerk is het.

En dan is het donderdag, het begint toch wel te kriebelen zou ik dan mogen vandaag…..en zou ik dan ook buiten mogen lopen want de band is drama.

Ja ik mag lopen en ja ik mag buiten lopen als ik heel erg beloof dat ik niet meer ga lopen als drie keer twee minuten.

Heerlijk buiten, nu netjes doen wat mag en niet meer doen.

Haha ik zou het nog eens niet langer kunnen twee minuten en ik ben geheel buiten adem, dit wordt een helse uitdaging als ik Berlijn wil lopen.

De reactie op mijn enkel is goed wel koelen uiteraard maar het gaat goed, maandag misschien wel 4 keer 3 minuten.

 

Maar eerst een forum meeting met al mijn lieve vriendjes en vriendinnetjes die me in deze weken zo hebben gesteund en voor me klaar hebben gestaan echt zo geweldig stel mensen.

De verzamelplek was atletiek vereniging PAC in het Kralingse Bos hier zouden we een estafette marathon gaan doen met zijn alle, althans twee teams van 6 lopers.

Gelukkig had Marieke een paar dagen geleden gebeld joh als je het leuk vind kom ik toch, ja natuurlijk is dat leuk en heel erg fijn want ik stond eigenwijs als ik ben ook als loper genoteerd en geloof nooit dat de fysio dat goed had gevonden. Dus dubbel fijn Marieke kon mooi mijn plaatsje in nemen. Het was voor mij wel weer even een domper maar moet nu even niet meer eigenwijs doen en gewoon even naar de fysio luisteren en ervoor gaan. Dus geen loopspullen mee geen schoenen mee kom je ook niet in de verleiding. En dat was maar goed ook want Rob uit Den Haag kwam wel maar had teveel last van zijn enkel om te kunnen lopen. Gelukkig was Remco bereid om twee keer te starten en zo was dat ook weer opgelost.

Iedereen was lekker op tijd dus even relax een potje ouwehoeren en doen en dan mochten de eerste twee naar de start, de rest kan dan wachten en zo los je elkaar af en blijf je leuk en gezellig met elkaar bezig en kan je gelijk weer bij praten.

Mede door het goede weer was het echt een super evenement. Er waren zoveel bekenden en dat is natuurlijk altijd gezellig.

Ook de teams van Running Blind waren er en toch merk ik dan dat ik dat ook erg mis lekker op vrijdag een rondje hobbelen en gezellig een bakkie doen, hopelijk snel weer mogelijk.

Maar goed onze teams gingen redelijk gelijk op want een beetje strijd moet er toch zijn, het werd goed spannend gehouden en ook heel gezellig.

En dan na het lopen nog lekker bij ons in de tuin en hapje en een drankje want we zijn dan wel lopers maar houden zeker ook van de goede dingen die het leven te bieden heeft.

 



Al met al een super gave dag en voor mij hopelijk de laatste wedstrijd waar ik langs de kant sta, want dat ben ik nu echt wel zat.

 

Maandag, YEAH ik mag vier keer 3 minuten hardlopen met een minuut rust er tussen, wat een minuut maar, hallo ik heb geen conditie meer hoe moet dat!!!!!!

Nou gewoon na de tweede keer wel 2 minuten rust want geloof me drie maanden niet lopen en dan met 23 graden lopen is ook voor mij best even pft……..

Maar wat was het lekker en de reactie op mijn enkel die viel gelukkig erg mee, dus hopelijk mag ik donderdag weer iets meer en misschien zelfs dat ik in het weekend ook een klein stukje mag.

Zou Berlijn dan toch redelijk haalbaar worden, ja weet dat het een aanslag op mijn lichaam blijft maar toch….mijn gedachte zijn weer een stukje positiever.

 

 

 Drie maanden geleden storten mijn hele wereld in, ja drie maanden is het al of pas geleden dat ik uitgleed over die stomme patroonhuls.

Wat een tranen zijn er in die drie maanden vergoten zeg, en over de tissues maar niet te spreken, niet aan te slepen.

In die drie maanden leer je ook weer even de mensen om je heen kennen, en dat is best een hard gelach. Ja die leuke mensen die je gewoon laten vallen als een baksteen, plof alsof je nooit bestaan heb.

Maar wat een geweldige vrienden heb ik ook die er gewoon voor je zijn met je mee janken, je moed blijven geven die het niet erg vinden als je even niet vrolijk ben, maar je gewoon een kaartje sturen waar je van opvrolijk.

Lieve vriendjes echt waar bedankt uit de bodem van mijn hart, jullie hebben mij zo geholpen thanxs xxx

Enne natuurlijk ook mijn liefje en mijn maatje die door al het gedoe zijn marathon verknalde, overal voor moest zorgen en doen. En geloof me ik ben echt geen super lieverdje geweest in deze periode.

Maar zoals het gezegde luid; Na regen komt zonneschijn, oke deze week wel heel erg veel maar het is waar.

Ik mag lekker gaan opbouwen helemaal legaal van de fysio, ik heb een andere klas op school, ik heb een kei van een vent, ik heb een geweldige vrienden groep om me heen, mensen wat wil ik nog meer.

 

Ik wil alleen maar zolang mogelijk met jullie dit allemaal delen en doen en hopelijk blijven jullie mijn vriendjes en zullen we veel lachen maar ook huilen met elkaar.

Want daar zijn vriendjes voor, lieverds voor we allemaal zitten te snotteren.

THANXS, op naar BERLIJN

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten