Zo dat is weer even geleden, waar waren we …….
O, ja ik mocht legaal gaan hardlopen bij de fysio terwijl ik
natuurlijk al lekker zelf bezig was.
Ja en of dat nou zo goed idee was, nee natuurlijk niet maar
eigenwijs is ook eigenwijs.
Na enkele keren zelf extra lopen en doen werd ik uiteraard
terug gefloten door de fysio, neem nog even rust doe een week niks of zo min
mogelijk dus ook niet gaan winkelen en dat soort dingen zitten, koelen, en even
doorbijten.
Weer een loopje af zeggen Run voor Kika ging dus ook aan
mijn neus voorbij, ook hier gelukkig wel mijn startbewijs kunnen overdragen aan
een andere dame via www.startbewijshulp.nl
maar toch ben er echt even ziek van geweest.
Maar goed ondertussen is het 1 juli hebben we nog maar 90
dagen tot aan Berlijn en ik begin me nu toch echt zorgen te maken.
Is het nog wel mogelijk, is het nog wel eerlijk naar mijn
lichaam, wil ik nog wel?
Want heel eerlijk gezegd op dit moment kan het lopen me
zachtjes aan gestolen worden.
Iedere keer denk ik ja het gaat goed ik mag en iedere keer
is het weer nee nog niet.
Diep in me hart weet ik ook dat ik niet mag klagen, ik
herstel eigenlijk best nog snel maar iedere dag is een dag te lang voor mij.
En dan gaan we naar de fysio en dan gaat de zon weer een
beetje schijnen, mijn enkel ziet er goed uit en ik zou drie keer 1 minuut op de
loopband mogen of even op de crosstrainer. De crosstrainer zou beter zijn en
aangezien ik echt een hekel heb aan de loopband ga ik voor de crosstrainer.
Ik moet nog even goed blijven koelen en rustig aan doen dan
gaan we donderdag verder kijken.
Ik kan nog niet echt blij zijn ik ben er echt zo klaar mee,
hoe moet ik nou in nog geen drie maanden van niks naar 42 kilometer trainen
gekkenwerk is het.
En dan is het donderdag, het begint toch wel te kriebelen
zou ik dan mogen vandaag…..en zou ik dan ook buiten mogen lopen want de band is
drama.
Ja ik mag lopen en ja ik mag buiten lopen als ik heel erg
beloof dat ik niet meer ga lopen als drie keer twee minuten.
Heerlijk buiten, nu netjes doen wat mag en niet meer doen.
Haha ik zou het nog eens niet langer kunnen twee minuten en
ik ben geheel buiten adem, dit wordt een helse uitdaging als ik Berlijn wil
lopen.
De reactie op mijn enkel is goed wel koelen uiteraard maar
het gaat goed, maandag misschien wel 4 keer 3 minuten.
Maar eerst een forum meeting met al mijn lieve vriendjes en
vriendinnetjes die me in deze weken zo hebben gesteund en voor me klaar hebben
gestaan echt zo geweldig stel mensen.
De verzamelplek was atletiek vereniging PAC in het Kralingse
Bos hier zouden we een estafette marathon gaan doen met zijn alle, althans twee
teams van 6 lopers.
Gelukkig had Marieke een paar dagen geleden gebeld joh als
je het leuk vind kom ik toch, ja natuurlijk is dat leuk en heel erg fijn want
ik stond eigenwijs als ik ben ook als loper genoteerd en geloof nooit dat de
fysio dat goed had gevonden. Dus dubbel fijn Marieke kon mooi mijn plaatsje in
nemen. Het was voor mij wel weer even een domper maar moet nu even niet meer
eigenwijs doen en gewoon even naar de fysio luisteren en ervoor gaan. Dus geen
loopspullen mee geen schoenen mee kom je ook niet in de verleiding. En dat was
maar goed ook want Rob uit Den Haag kwam wel maar had teveel last van zijn
enkel om te kunnen lopen. Gelukkig was Remco bereid om twee keer te starten en
zo was dat ook weer opgelost.
Iedereen was lekker op tijd dus even relax een potje
ouwehoeren en doen en dan mochten de eerste twee naar de start, de rest kan dan
wachten en zo los je elkaar af en blijf je leuk en gezellig met elkaar bezig en
kan je gelijk weer bij praten.
Mede door het goede weer was het echt een super evenement.
Er waren zoveel bekenden en dat is natuurlijk altijd gezellig.
Ook de teams van Running Blind waren er en toch merk ik dan
dat ik dat ook erg mis lekker op vrijdag een rondje hobbelen en gezellig een
bakkie doen, hopelijk snel weer mogelijk.
Maar goed onze teams gingen redelijk gelijk op want een
beetje strijd moet er toch zijn, het werd goed spannend gehouden en ook heel gezellig.
En dan na het lopen nog lekker bij ons in de tuin en hapje
en een drankje want we zijn dan wel lopers maar houden zeker ook van de goede
dingen die het leven te bieden heeft.
Al met al een super gave dag en voor mij hopelijk de laatste
wedstrijd waar ik langs de kant sta, want dat ben ik nu echt wel zat.
Maandag, YEAH ik mag vier keer 3 minuten hardlopen met een
minuut rust er tussen, wat een minuut maar, hallo ik heb geen conditie meer hoe
moet dat!!!!!!
Nou gewoon na de tweede keer wel 2 minuten rust want geloof
me drie maanden niet lopen en dan met 23 graden lopen is ook voor mij best even
pft……..
Maar wat was het lekker en de reactie op mijn enkel die viel
gelukkig erg mee, dus hopelijk mag ik donderdag weer iets meer en misschien
zelfs dat ik in het weekend ook een klein stukje mag.
Zou Berlijn dan toch redelijk haalbaar worden, ja weet dat
het een aanslag op mijn lichaam blijft maar toch….mijn gedachte zijn weer een
stukje positiever.
Drie maanden geleden
storten mijn hele wereld in, ja drie maanden is het al of pas geleden dat ik
uitgleed over die stomme patroonhuls.
Wat een tranen zijn er in die drie maanden vergoten zeg, en
over de tissues maar niet te spreken, niet aan te slepen.
In die drie maanden leer je ook weer even de mensen om je
heen kennen, en dat is best een hard gelach. Ja die leuke mensen die je gewoon
laten vallen als een baksteen, plof alsof je nooit bestaan heb.
Maar wat een geweldige vrienden heb ik ook die er gewoon
voor je zijn met je mee janken, je moed blijven geven die het niet erg vinden
als je even niet vrolijk ben, maar je gewoon een kaartje sturen waar je van
opvrolijk.
Lieve vriendjes echt waar bedankt uit de bodem van mijn
hart, jullie hebben mij zo geholpen thanxs xxx
Enne natuurlijk ook mijn liefje en mijn maatje die door al
het gedoe zijn marathon verknalde, overal voor moest zorgen en doen. En geloof
me ik ben echt geen super lieverdje geweest in deze periode.
Maar zoals het gezegde luid; Na regen komt zonneschijn, oke
deze week wel heel erg veel maar het is waar.
Ik mag lekker gaan opbouwen helemaal legaal van de fysio, ik
heb een andere klas op school, ik heb een kei van een vent, ik heb een
geweldige vrienden groep om me heen, mensen wat wil ik nog meer.
Ik wil alleen maar zolang mogelijk met jullie dit allemaal
delen en doen en hopelijk blijven jullie mijn vriendjes en zullen we veel
lachen maar ook huilen met elkaar.
Want daar zijn vriendjes voor, lieverds voor we allemaal
zitten te snotteren.
THANXS, op naar BERLIJN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten