En dan zijn we weer een dikke week verder een week die we
door zijn gekomen dankzij hele lieve vriendjes, die luisteren aan de foon als
je het even niet meer ziet zitten. Vriendjes die een reep vol met energie laten
brengen door de postbode, en gewoon iedereen die een arm om je heen slaat en of
het in het echt is of virtueel dat maakt niet uit. Het is zo fijn om te weten
dat er zoveel mensen met je meeleven het doet me meer als ik laat merken.
Thanxs jullie zijn geweldig.
De fysio was vorige week positief, ik mag in de gym zoals
het daar heet leuke oefeningen doen en nee nog steeds niet rennen/dribbelen of
wat dan ook. Donderdag gingen de oefeningen erg lekker en kwam er bij mij een
fout maar zo lekker idee in mijn hoofd; ik mag wandelen als ik nou na 500 meter
wandelen eens heel voorzichtig 100 meter ga dribbelen……. En dat zo drie keer doe?
Vrijdag mooi weer en het plannetje laat me niet los, zou ik het durven om aan
te zetten, durf ik wel te dribbelen. Met de fiets naar het Oosterpark want daar
moest het dan toch maar gaan gebeuren, 500 meter wandelen en dan oke diep
ademhalen en go….oeps even een steek in me enkel, het gaat goed, wat is dit
eng….mijn hartslag stijgt en de 100 meter zijn voorbij pft, de tranen gaan over
me wangen, blijdschap, opluchting, spanning het komt er even zomaar uit.
Ondertussen heb ik alweer 500 meter gewandeld en ga ik voor dribbel 2. Het gaat
al makkelijker al heb ik wel het gevoel dat ik scheef loop, me knie is iets
gevoelig het is raar en voelt ook nog raar maar ik ren nou ja rennen …….Het
gaat eigenlijk best lekker en ik moet me beheersen om niet drie kilometer te
doen in plaats van de 2 kilometer die ik me had voor genomen. Ik ben blij en
gelukkig en kan nu het weekendje Luxemburg helemaal aan.
Heerlijk een weekend Luxemburg, al een tijd geleden geboekt
samen met Ginie&Marcel, Rob&Saskia, Liesje&Andre, Remco&Rebecca,
Brigitte&Reint en Marieke, Seb moest helaas werken. Rob en Martin zullen de
hele lopen en de rest de halve en ik dus eigenlijk ook. Ergens zag ik er niet
zo tegenop want op het moment dat ik mijn enkel brak wist ik al dat het voor
mij niet door zou gaan. Maar toch hoe dichter bij het weekend kwam hoe meer ik
ervan baalde er eigenlijk wel van, heb wat traantjes voor moeten laten maar ik moest even heel sterk
zijn want mijn binkie had zijn marathon in Rotterdam al verpruts door mijn
enkel en dat mocht niet nog een keer gebeuren dus kiezen op elkaar en big smile
op.
Het zou een low budget trip worden want het was voor
iedereen een extra reisje dus er was een camping geregeld en de afspraak om te
carpoolen. Vrijdagmiddag kwam Rob en Saskia ons ophalen en begon ons weekend.
Met wat vertraging onderweg kwamen we redelijk vlotjes aan in Luxemburg, waar
we direct de startnummers zijn gaan halen, een leuke expo, een pasta party, een
goodie bag het was allemaal goed geregeld. Ja natuurlijk heeft het me stiekem
een traantje gekost je krijgt je startnummer je shirtje en je kan en mag niet
lopen, en dan komt het volgende plan. Nee ik ga niet lopen maar als ik nou het
laatste stukje met een van de meiden mee dribbel dan heb ik toch een beetje het
gevoel en ook mijn plak……durf ik dat, kan ik dat? We gaan er nog een nachtje
over slapen.
Bij de camping aangekomen zijn de andere er al en, sluiten
we direct aan op het terras. Het is tenslotte ook een weekendje weg, lekker
even bij kletsen en doen en wat drinken natuurlijk. Dan gaan we naar de caravans,
oeps een klein twee persoonsbed en twee hele kleine eenpersoons bedjes we maken
er geen ruzie over en duiken op de bedjes van 60 bij 1.80 het is allemaal heel
maar schoon en fris is net iets anders maar goed is voor twee nachtjes dus komt
goed.
De volgende ochtend hebben we al met al redelijk goed
geslapen een wijntje helpt daarbij altijd wel goed. We hebben voor het gemak
wel een ontbijt geregeld dus hup douchen en eten. Na het eten doet ieder zijn
ding en, lopen wij even heerlijk een stukje door het bos. Net na de middag gaan
in de caravans de koks aan de gang en komt er hier en daar pasta en pasta en
pasta naar buiten en word er gezamenlijk gegeten. Dan gaat iedereen zich klaar
maken voor de loop en ik en Rebecca (die loopt ook niet) wachten geduldig af.
Op naar de stad en de start dan maar, het loopt daar allemaal een beetje
rommelig maar iedereen bereikt zijn startvak en wij gaan wachten.
En ja hoor na 1 uur 45 min komt de eerste alweer terug Remco
met dus een schitterende tijd, dan Andre, Reint, Marcel, Briggite, Saskia,
Ginnie en Annelies dan besluit ik om toch inderdaad mee te gaan over die finish
dus hup jas weg tas weg nummer op en wauw daar is Marieke al ik spring over het
hek en we gaan samen verder. Wat er toen door me heen ging je wil het niet
weten. Samen met Marieke even staan huilen achter de schermen, jeetje wat een
gedoe.
Dan word het wachten om mijn Binkie en Rob, hoop zo dat
Martin lekker loop en dat alles goed gaat. Ondertussen zijn ze 3 uur en 45
minuten onderweg weet dat dit niet haalbaar is op dit parcours maar toch we
staan met zijn alle vol spanning te wachten. Er zijn 4 uur voorbij kom op schat
je kan het waar blijf je nou ook Rob is nog niet binnen en die loopt toch
meestal iets beter als dat Martin doet. Wordt gewoon beetje misselijk van het
de spanning en dan ja gelukkig daar is tie, een vette knipoog een lach en een
vette traan. Ik ga snel naar de hal waar de lopers finishen en we janken samen
even lekker uit. Martin is geheel verrot en zit helemaal stuk maar is ook heel
erg blij dat het gedaan is, het zijn altijd van die rare wisselende emoties die
je heb na zo marathon. We nemen even lekker de tijd en gaan dan terug om ook op
Rob te wachten want die is er nog steeds niet. En dan gelukkig net binnen de 5
uur komt ook Rob binnen ook geheel stuk last van buikspieren en dus niet lekker
kunnen lopen balen hoor.
Ben blij dat alles weer binnen is en dat we terug kunnen
want ik ben geheel af van al die spanning wachten en doen, want echt kijken is
zo vermoeiend.
Op de camping nog even met elkaar na geborreld en gedaan en
toen slaapjes doen. De volgende ochtend met elkaar ontbijten en dan ieder weer
zijn kant op naar huis wat een geweldig leuke groep mensen is het toch, heb
genoten van dit weekend ondanks dat ik niet mee kon lopen.
Nu op naar eind juni hopelijk heb ik dan mijn eerste loopje
weer…………
Geen opmerkingen:
Een reactie posten