Tot vandaag 4 maart 2013

Help kom tijd te kort ik wil lopen ik moet leren, ik moet werken, ik moet, ik moet, ik moet.

Ik moet eigenlijk niks behalve goed voor mezelf zorgen en genieten van de dagen die we hebben en me niet zo druk maken.

Maandag lekker een vrije dag gisteren al een hoop in huis gedaan dus beetje meer tijd voor mezelf, heerlijk een rondje op lage hartslag het gaat steeds gemakkelijker en ik kan er ook best van genieten als ik maar zorg dat het in me hoofd al lekker is opgeruimd.

Dinsdag vandaag gaan we weer gewoon trainen het gaat gewoon wel lekker een rustig duurloopje, niet nadenken gewoon lopen ook wel eens lekker.

Donderdag baantraining, de marathonlopers moeten eerst 4 km inlopen en dan 10 keer 400 meter tempo 100 meter knallen 100 meter rust en dat ging best erg lekker moet ik zeggen mooie tempo`s. Had misschien de 100 meters even apart moeten klokken maar ze waren snel hoor. Daarna mochten we nog twee rondjes van 2 km uitlopen, heb er eentje gespijbeld.

Vrijdag we moesten volgens schema een km of 12 rustige duurloop doen, nou das mooi kunnen we naar het bureau lopen. Het zonnetje scheen heerlijk, het zag er wel iets koud uit maar goed we zien wel. Dan gaan we ons aankleden spullen mee in het rugzakje, tuurlijk wil ik weer meer meenemen als er in past, keuze maken en gaan. Dan doe ik de deur open en vlieg bijna weer naar binnen jeetje het is koud heel koud. Terug gaan is geen optie maar echt tof is dit niet, hup gelijk maar een rustig tempo inzetten en gaan. Voel me benen van gisteravond dit is niet echt lekker, twee keer lopen in 12 uur tijd is geen goede optie voor mij. Eindelijk komt de Erasmusbrug in zicht en zijn we er bijna even langs de Subway heb ik wel verdiend na deze tocht en dan snel douchen en aan het werk.

Zondag 24 februari 2013 we worden wakker en moeten vandaag 30 km volgens schema, dan kijk ik uit het raam en damn weer alles wit, ik ben er zo klaar mee. Marcel en Ginnie zouden vandaag ook weer meelopen maar het gaat niet door vanuit de vereniging. Dan maar met zijn drieetjes een stukje lopen, Martin blijft even binnen die is een beetje ziek dus vandaar. We gaan richting het park, stukje erdoor heen maar dat loopt niet echt lekker dan maar langs de rijksweg. Het is koud en guur buiten de wind snijd door je heen en het blijft heel vies sneeuwen. We maken een rondje van dik 13 km, deze kmers tellen dubbel ivm met het weer dus zijn we toch een eind gekomen. Daarna lekker een hele middag ouwehoeren, lol hebben en lekker eten, gewoon gezellig omdat het kan. Ik weet wel dat ik nu toch wel heel erg graag Vorden wil lopen en dat de CPC dan maar niet moet doen wil toch wel meters maken, dus volgende week Vorden gezellig samen met Ginnie en dan die week erop alleen de 32 op de vereniging.

Dinsdag, gisteren geen puf gehad om op lage hartslag te lopen moe en koud en…..dus luisteren naar me lichaam en lekker op de bank hangen. Vandaag gewoon trainen en het zijn lange versnellingen 3 km die we eigenlijk harder hadden kunnen lopen maar was goed zo toen 2 km 1 km 2 km en nog een keer 1 km en zeker de 1 km gingen in een behoorlijk tempo, lekker getraind!

Donderdag me eerste nachtdienst dus geen baantraining voor mij, maar zelf me baan training doen. Planning 8 keer 800 meter met 2 min rust. Rondje uitgezocht 650 meter ach moet kunnen en dat 8 keer gedaan. Het is echt lastig om te versnellen als je alleen ben, want je heb niemand om je aan op te trekken of die je mee sleurt maar gedaan en niet ontevreden over het resultaat. Daarna dus even proberen te slapen en dan gaan werken, nou dat valt best tegen en nee niet de nacht zelf die kom je wel door maar dan wordt het ochtend, je slaapt even en je staat weer gaar op. Voel me moe niet fit en besluit om niet te gaan lopen vandaag misschien morgen zie wel.

Zaterdag niet lopen vandaag dus niet geheel fit nog en moeten even naar moeders, andere tv en anders kan ze alleen maar naar een zwart scherm kijken morgen lopen we wel komt goed.

Zondag, jeetje ik ben er nog steeds niet helemaal, heb wel zin om te gaan lopen want we gaan naar Vorden en het is gewoon een leuke mooie loop door afwisselde landschap en parcours en zou gezellig met Ginnie lopen. Ingeschreven en eigenlijk al aan het bedenken dat ik helemaal niet fit genoeg ben voor 30 km maar goed in een rustig tempo moet het toch lukken. Omkleden wat wel en niet aan het lijkt wel lekker weer maar het viel dus eigenlijk nog een beetje tegen, maar als je onderweg ben verander je dat niet meer. De eerste 5 km gingen best lekker en toen kreeg ik zo gevoel van mmmm hoge bomen bosjes waar……ik moet echt even de struiken in…….He eindelijk bij 7 km gelukt dat loopt weer een stuk prettiger. En dan bij 10 km krijg me ademhaling niet lekker het irriteert en doet bah lastig maar kom op doorzetten en dan…bij 13 km ik ben kapot ik sta gierend adem te halen en ga de EHBO wagen in. Ik baal zo erg zou het liefst keihard janken gillen en krijsen maar me ademhaling is zo rot dat gaat zelfs niet. De chauffeur is een schatje; wijfie doe even rustig aan komt goed en als je weer een stukje wil lopen mag je weer lopen en ik blijf bij je rijden. En dan word ik weer iets rustiger en na 2 km stap ik weer uit en vervolg me weg weer even gezellig weer met Ginnie. Saskia die ook meeliep is ondertussen al een heel stuk vooruit wat een kei zeg die gaat lopen en die stopt niet meer. Ginnie blijft ook lekker doorhobbelen en dan komen we bij een spoorwegovergang, rinkel kinkel, rinkel kinkel, Ginnie geeft gas en word half tegen gehouden door een verkeersregelaarster ik stop braaf (krijg er geen versnelling meer uit) na poosje zijn we weer saampjes maar het is een aanslag op alles in me lijf en besluit om bij km 20 eruit te stappen dan heb ik er 18 opzitten en meer gaat niet lukken vandaag. Op het moment dat ik uitstap loopt er vlak voor ons nog een man, ik geef Ginnie de opdracht mee daar ga je langs en blijf je voor. En bikkel dat ze is dat doet ze dan nog even ook!!!!!  Het is voor mij nu echt over en ik blijf in de EHBO auto tot een 25 meter voor de finish ik ben de finish overgegaan maar wat voelde ik me……..

Ik weet dat het goed is wat ik heb gedaan maar ik blijf er met een rotgevoel aan terug denken, ik weet dat dit niet goed is voor me zelfvertrouwen en dat dit een extra druk oplegt voor zondag als we de 32 km moeten gaan doen. Ga ik die alleen doen ga ik met de groep mee ik weet het niet goede raad is duur maar gelukkig is het vandaag pas maandag en heb ik nog even.