De week na de Mont Ventoux

Had ik veel spierpijn verwacht,lamme benen, en geen zin meer om te lopen……..niets was minder waar ik barst van de energie en heb geen spierpijn en alleen maar meer zin om te lopen.

Weet dat ik beetje rustig aan moet doen je spieren moeten ondanks dat je ze niet voel toch wel iets herstellen. Dus dinsdag met de training lekker mee gelopen maar toch niet helemaal voluit. Op donderdag onze baantraining ging alweer een stuk lekkerder moet ook wel zeggen dank zij me loopmaatjes. Hadden lange stukken op de baan heerlijk in een treintje lopen en niet voorop hoeven, was geweldig.

Zaterdag was de Oosterparkloop en had wel zin erin zou ik gaan voor de 10 km met Claudia de 6.3 km voor een pr of…….het werd 6.3 km met Hennie, ze had deze afstand nog nooit gelopen is ook nog niet zo lang met lopen bezig dus gaaf om haar naar een mooie prestatie te begeleiden.

Zondag zijn we wezen kijken bij de Urbanathlon trail in Amsterdam, een race over 15 km met hindernissen. Had hier zelf ook al over nagedacht maar een week na de Mont Ventoux vond ik toch wel iets te. Nou het zag er allemaal top uit, maar het ging aan alle kanten mis en fout. In plaats van 1 groot rondje werden het drie kleinere rondjes die ook steeds weer veranderd werden en eerlijk is eerlijk denk niet dat ik het had gered want zwaar was het zeker. Maar goed volgend jaar is het waarschijnlijk ook in Rotterdam dus wie weet, nu alleen maar respect voor Saskia en Seb en alle andere lopers die het geflikt hebben.

Heb er nog wel een paar schoenen gescoord heel licht heel snel en heel kleurig.......

Verder is het heel erg leuk op stage maar erg vermoeiend en ga ik nu ook snel slaapjes doen.