dinsdag 17 april 2012

Het marathon verhaal en een klein stukje ervoor.

Yeah we hebben het geflikt!!!

Maar eerst even een stukje terug maandag waren Bart en Sjonnie behoorlijk ziek zijn een paar dagen in de weer geweest met dampo en zakdoekjes “ja we hebben het nog steeds over katten” En gelukkig het gaat de goede kant op.

Dinsdag heb ik me laatste training met de groep gewoon een heel rustig duurloopje van 11 km, het ging wel heel erg langzaam hoor…..

Krijg ook vandaag bericht dat de prijsuitreiking zaterdagochtend om 10.15 is!! Heb gelijk aangegeven dat dit voor mij geen optie is met oog op de voorbereiding van de marathon, en omdat dan niemand erbij kan zijn.

Woensdag hebben we lekker niks dus beetje opruimen in huis, wat boodschappen alvast halen en nadenken over de kleding voor zondag.

Donderdag omdat we vanavond onze eerste pasta party met de groep van Martin ga ik vanmiddag het programma van de baantraining zelf te doen.
Ik ga dus lekker naar de Gorzen want daar staan de meters aangegeven en kan ik lekker me ding doen.
Alles gaat best lekker alleen erg jammer dat er een aantal mannen rondliepen die opzoek waren naar andere mannen. Weet dat dit daar wel eens gebeurd maar eigenlijk nooit overdag beetje jammer want het loopt toch iets minder lekker. Verder wel me training lekker kunnen doen en met een tevreden gevoel thuis gekomen.

Lekker douchen en dan naar de pasta party die erg gezellig was en ook redelijk laat werd.

 Vandaag zijn we lekker samen vrij gewoon voor de juiste rust voor de marathon en we moeten best nog wat dingen doen.
Eerst lekker een beetje uitslapen op het gemakje wakker worden en dan even de collecte bussen in gaan leveren een kleine €600 euro in vier avonden ik zeg diepe buiging voor al die mensen uit Ridderkerk Oost en Drievliet dank jullie wel.
Dan nog even mailen over me prijsuitreiking nou prijs 2 en 3 komen gewoon om 10.15 en ik mag hem om 14.00 ophalen gelukkig dan maar.

Krijg nu ook wel flink de kriebels we zijn nog even door de stad gereden en Rotterdam is er gewoon klaar voor overal borden en banners en noem maar op heerlijk maar ook doodseng.
Voor we gaan eten gaan we ook nog even langs paps om een drink flesje af te geven zodat ik geen koud water hoef te drinken tijdens de marathon want dat viel vorig jaar zo tegen en paps en Riet staan er toch dus handig toch.
`s Avonds hebben we weer een pasta party maar nu van mijn groepje en het is weer heel erg gezellig en weer laat, maar goed morgen kunnen we een beetje uitslapen toch?

Krijg ook tijdens het etentje toch wel de opdracht van me trainert om een goede tijd neer te zetten want ik kan het en ik ben goed vooruit gegaan enz, zit dus weer met natte ogen en een bos veren in me…maar ook wel trots dat niet alleen me gevoel zeg dat het moet lukken maar ook de trainert gaat er van uit.

Nu het nog even waarmaken.



Zaterdag heerlijk uitgeslapen, lekker rustig opstarten krantje halen wat eten flink drinken en dan lekker de stad in.
En zo gaaf haast iedereen is in het WTC gebouw waar me boek word uitgereikt, dit had ik echt niet verwacht super de super” émo moment”.

De prijsuitreiking is gewoon leuk en gezellig en word behalve Fred Louter de auteur ook door Patrick Kwist gedaan een top loper die ik toevallig afgelopen maandag ook al had gezien tijdens de Oudemaas loop op de vereniging.
Me eerste boekje heb ik daar gelijk aan Karin overhandigd omdat ze best wel iets extra`s verdiend ze doet zo goed der best en cijfert zichzelf altijd weg.


Daarna lekker nog met een deel van de groep startnummers gehaald, over de beurs gehobbeld nog een shirtje en magneetjes gescoord en het gewoon naar onze zin gehad.
Ondanks het frisse weer ook nog even lekker op het terras bij het WTC wat kunnen drinken om daarna allemaal netjes op tijd naar huis te gaan te eten en te slapen.



Tring en dan gaat de wekker alweer 06.00 mm nog heel even dan ….06.08 oke nu moeten we eruit.
Het is droog er schijnt een waterig zonnetje dus dat scheelt alweer heel erg veel. Even beetje rustig wakker worden flink wat water naar binnen werken dan hebben dat alvast binnen.
Lekker even eten beetje rommelen achter de computer, ook Martin en Joan zijn wakker en iedereen doet lekker zijn ding.
We hoeven ons helemaal niet te haasten want we hebben ons echt goed voorbereid gisteren wat geweldig. Oke het is op het laatst even druk op de wc maar dat hoort erbij.
Het is bijna acht uur en gaan we weg. Nog even Marjolein ophalen en dan snel naar Kralingse Zoom waar we de auto parkeren om met de metro verder te gaan. Bij de metro staat Alex al vol ongeduld te wachten, en gaan we gelijk door het is nog niet heel erg druk met lopers in de metro maar we zijn dan ook best wel vroeg.

Dan gaan we naar de Roteb toe via een van de trainers van CAV kunnen we ons daar verkleden en koffie drinken lekker warm en redelijk dichtbij.
Omkleden plassen, koffie drinken nog een keer plassen checken of alles goed zit, wat eten nog een keer plassen en dan moet het maar. Voor iedereen de beste wensen en dikke knuffels en dan gaat ieder op zijn manier naar het startvak.

Ik ga met Joan en Alex en Marcel het startvak in en sluit toch nog maar een keertje aan in de rij voor de dixie, als we bijna aan de beurt zijn is het ook bijna starttijd doe alvast me oude warme broek uit en Marcel hangt hem netjes voor me op. Zo plassen en dan is het zover lekker meezingen met Lee Towers traantjes wegpinken neus ophalen eerste dikke vest uit iedereen nog een knuffel en op naar de startlijn.

 We zijn de startlijn over en het feest begint, loop lekker en zie in me linker ooghoek de ballonen van 4.15 voorbij komen nou daar heb ik niks mee dus doedels.
Dan komen we aan het einde van de Coolsingel. We klimmen de Erasmusbrug op en over aan deze kant gaat het nog makkelijk we zijn nog fris en vol goede moed.
Dan zie ik de ballonen van 4.30 en eigenlijk kom ik vanzelf in het groepje terecht ach we hobbelen lekker even mee en zien wel hoe deze mannen het doen.
Bij de eerste drankpost stoppen ook de ballonen / pacers en ik loop op een iets langzamer tempo door heb me eigen drinken bij me en neem wel wat rust maar hoef niet stil te staan.
Even later zitten we weer lekker in het groepje en gaan we op naar de volgende drankpost heb zoiets van ik loop lekker blijf er lekker even bij. Bij de volgende Drankpost staan paps en Riet vreselijk te koukleumen en klaar met mijn flesje dus nu is het flesje aanpakken en weer hetzelfde als de andere post lekker rustig door. Ik voel me goed en een beetje oppermachtig heel erg gevaarlijk want ik weet ook dat we nog een heel eind moeten. Bij het 15 km punt denk ik goh hier zat ik vorig jaar al een heel eind stuk, had toen de eerste 10 km achter de ballonen aangerend die iets harder gingen als verwacht en dus geheel buiten adem binnen het uur.

En nu ik voel dat ik wat moei word maar voel me nog wel goed, en heb zoiets als ik tot de 20 km bij de ballonen kan blijven dan komt het wel goed.
Neem ook regelmatig me gelletje “zo ding met koolhydraten en echt lekker zijn ze niet”maar wel goed voor je.
Dan gaat het zwaarder en zwaarder worden maar goed we passeren de helft op 2.16 en dat is een heerlijk gevoel ik heb op dat moment 12 min voorsprong op me doel, wetend dat ik die voorsprong niet kan behouden maar het geeft een soort rust.

Bij ongeveer 26 km kom ik Hans van de vereniging tegen die loopt ook lekker zijn ding hebben even een praatje maar die gaat lekker door en ik hobbel ook weer heerlijk in me eentje door, we gaan weer richting de stad best prettig want dit stukje vind ik niet zo leuk.
De Erasmusbrug oprennen is er niet bij het word stevig doorstappen even wat rust nemen om weer lekker door te kunnen gaan.
Het tunneltje onder de Westblaak gaat ook lopend uit en dan richting het bos. Vanaf hier kom je ook lopers tegen die al door het bos geweest zijn en ik hoop zo dat ik Martin even kan spotten dus goed rechts blijven lopen en opletten. Helaas ik zie verschillende bekenden maar Martin niet het zal toch wel goed gaan???

In het bos word het steeds zwaarder kleine stukjes dribbelen met rennen en dan eindelijk staat daar Energie met drinken een opbeurend woordje een winegummetje en dat Martin super gaat. Heerlijk om te weten.

Het gaat nu toch wel zwaar worden maar goed hier begint dan ook pas echt de marathon en dan kom je op 33 km en staat er een video-wall met teksten voor lopers die je van tevoren kon aangeven. Pft dat was dus hele dikke tranen, wat hebben veel mensen aan me gedacht zo lief zo….. Er staat een meisje naast me die het ook even zwaar heeft, ook lieve teksten en samen doen we lekker even snotteren en gaan we weer verder.

Bij het 35 km punt staat Bianca en Ruud op me te wachten met een beetje soep heerlijk even een beetje zout dat is zo lekker even korte babbel, dikke kus en we gaan weer.

Voel dan wel dat me tenen een beetje in de kramp gaan schieten en echt prettig voelt het niet maar we blijven lachen en doorgaan.
Krijg nu wel even wat stukjes dat ik wandel maar hou het zo kort mogelijk wil gewoon binnen die 5 uur halen klaar dan zie ik Marcel weer voor de mooie foto`s de derde keer al helemaal leuk. Al blijft het jammer dat Marcel zelf niet mee kan lopen maar goed we weten dat het niet anders is.

39 km Crooswijk feest we krijgen weer redelijke vleugels nou ja strompel vleugels maar we gaan lekker door en net na de 40 km zwaaien we nog een keer naar Cathy die al het verkeer voor me tegenhoud en me nog een extra steuntje in de rug geeft.
En dan die laatste kilometer weten dat we er bijna zijn, me muziek gaat uit hier wil ik voluit van genieten heb nog 10 minuten om binnen me eigen doel binnen te komen dus ik ga genieten en maak me niet meer druk.

500 Meter ik draai de Coolsingel op en schiet weer lekker vol, maar die handen die handen die gaan in de lucht het is mijn feestje de Coolsingel is van mij en van niemand anders.
Net voor de finish zie ik me moeder en Jaap staan dikke zoen voor me moeder een roos voor mij en hups de FINISH lijn over.

Ik heb het gedaan maar oeps dan komen de traantjes dan ben je alleen want we hadden afgesproken dat Martin zich om zou gaan kleden, het is te koud om te lang te blijven staan maar ik voel me zo alleen……….

Dan loop ik langs het hek waar Marcel vanochtend me broek in heeft gehangen me lekkere warme broek en wat hangt er nog…. juist me broek dus hup uit het hek gehaald en snel weer aan dat is al een stuk beter. Helaas me vest zie ik nergens meer en heb het zo koud en ik zie niemand voel me stoer heb gedaan wat ik wilde maar dit is best niet leuk nie. Martin gebeld die zit bij de Roteb ik moet daar maar heen komen.

Dan loop ik het hek uit en staan daar de andere Annelies en Andre, Robbie en Saskia, Marcel en Ginnie en Rob en Marieke ik knal geheel uit elkaar en jank even lekker uit op de schouder van Marieke.
Krijg een kadootje van Marieke een zakdoek en een pakje Roosvicee  “komt goed schatje”

Ik hoor ook dat iedereen een pr heeft gelopen maar het dringt nog niet echt tot me door en we gaan snel naar de Roteb toe. Gelukkig staat Martin al beneden op me te wachten en komt de volgende huilbui er dus aan, leuk he marathon`s lopen je gaat er zo lekker van huilen.

Trots ga ik naar binnen neem alle felicitaties in ontvangst feliciteer iedereen maar het gaat echt langs me heen. Lekker wat warme kleren aan startnummers af en dan hup naar Run2day even Wilma laten weten dat het goed ging en gelijk even een shirtje scoren met de tekst “I broke my record in Rotterdam’geweldig.

Na nog even een bakkie gedaan te hebben gaan we naar huis moe, koud maar zo tevreden.

Thuis is het douchen, eten op de bank en gelijk even nog kijken naar de marathon op de televisie, en de traantjes blijven komen.

 `s Avonds nog even naar Energie geweest voor de huldiging van alle marathon lopers, zo kick zo leuk. Iedereen is gewoon blij en trots op elkaar een apart wereldje hoor die lopers.

En toen was het dik bed tijd, en kijken we terug op een super dag een super ervaring gewoon een TOP dag dus.


1 opmerking:

  1. You did it, gefeliciteerd met die oh zo zware 42 km. Maar wat stoer als het achter de rug. Je hoort bij de stoere vrouwen vannederland!

    BeantwoordenVerwijderen